Ορισμός της Αυτοκρατορίας Ίνκας

Η Αυτοκρατορία Inca επεκτάθηκε μεταξύ των εδαφών της Χιλής και της Βολιβίας και ευρείας περιοχής του Περού, της Κολομβίας, του Ισημερινού και της Αργεντινής, έδαφος άνω των 4 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων.

Οι πληροφορίες που διατίθενται επί του παρόντος για τους ανθρώπους της Ίνκας βασίζονται στα αρχαιολογικά κατάλοιπα που παραμένουν σταθερά. Πρέπει να έχουμε κατά νου ότι δεν χειρίστηκαν τη γραφή και ότι οι Ισπανοί κατακτητές κατέστρεψαν μεγάλο μέρος της ιστορικής τους κληρονομιάς όταν κατέλαβαν τους τομείς τους.

Όσον αφορά τη διάρκειά του, εκτιμάται ότι η δύναμη της αυτοκρατορίας Inca διατηρήθηκε από τον Xl αιώνα μέχρι το 1532, όταν τα στρατεύματα του Francisco Pizarro κατέλαβαν την Atahualpa, τον κυρίαρχο της αυτοκρατορίας inca.

Προέλευση αυτού του πολιτισμού

Σύμφωνα με τους θρύλους, ο Ήλιος Θεός Ίντι δημιούργησε τον πρώτο κυρίαρχο των ανθρώπων των Ίνκας (Manco Cápac) στην περιοχή της λίμνης Τιτικάκα. Από αυτό το έδαφος οι πρώτοι Ίνκας πήγαν στην τρέχουσα πόλη του Κούσκο για να βρουν την αυτοκρατορία τους. Αυτή η πόλη έγινε το θρησκευτικό και πολιτικό κέντρο των Ίνκας.

Οικονομία, κοινωνία και πολιτισμός

Η διαβίωσή τους εξαρτιόταν από καλλιέργεια, τα ζώα και η γνώση του για την τέχνη της κεραμικής, της χρυσοχοΐας και επεξεργασία υφασμάτων. Δεν ήξεραν το άροτρο, αλλά χρησιμοποίησαν άλλα γεωργικά εργαλεία. Γνώριζαν τα λιπάσματα, ποτίζουν τα χωράφια τους μέσω υδραγωγείων και καναλιών και στα υψίπεδα που ασκούσαν Πολιτισμός σε βεράντες για να εκμεταλλευτείτε τη γη. Η κύρια καλλιέργειά του ήταν καλαμπόκι και η πατάτα, ένα προϊόν που θα έφτανε αργότερα στην Ευρώπη και θα ήταν το κλειδί στο σίτιση Ευρωπαίων.

Όσον αφορά τα ζώα, τα λάμα και τα βίκουνα ήταν τα πιο εκτιμώμενα ζώα. Τα εδάφη ανήκαν στον αρχηγό της Ίνκας και εργάστηκαν από την κοινότητα (τα προϊόντα που αποκτήθηκαν διαιρέθηκαν σε τρία μέρη, ένα για τον κυρίαρχο της Ίνκας, ένα άλλο για τους ιερείς και ένα τρίτο για την κοινότητα ή το aillu). Ένα μέρος της εργασίας των ανθρώπων πήγε στα κρατικά ταμεία (αυτός ο τύπος υπηρεσίας ήταν γνωστός ως mita).

Η ευγενής τάξη αποτελούταν από τοπικούς αρχηγούς και συγγενείς των αρχηγών των Ίνκας

Πάνω απ 'όλα ήταν ο αρχηγός της Ίνκας, ο οποίος θεωρήθηκε μετενσάρκωση του Θεού του Ήλιου. Προς τιμήν του Ήλιου χτίστηκαν μεγάλοι ναοί στους οποίους πραγματοποιήθηκαν τελετές και τα ζώα θυσιάστηκαν.

Οι κοινοί άνθρωποι χωρίστηκαν σε τρεις διαφορετικές τάξεις: οι Hatunrunas αφιερώθηκαν στη γεωργία και την κτηνοτροφία οι μιμητές μεταφέρθηκαν από τα αρχικά εδάφη τους για να γίνουν έποικοι και οι Γιανακόνα ήταν οι κρατούμενοι του πόλεμος.

Ανεξάρτητα από τις δραστηριότητες και τις λατρείες τους, ήταν φιλόδοξοι και πολεμιστές. Εκατοντάδες λαοί ζούσαν στους απέραντους τομείς και για να τους ενώσουν οι Ίνκας επέβαλαν τη λατρεία του Ήλιου και Γλώσσα Quechua (αυτή η γλώσσα ομιλείται ακόμα στο Περού, την Κολομβία, τον Ισημερινό και στα βόρεια της Χιλής και της Αργεντινής). Οι Ίνκας ήταν αποικιστές και είχαν το επιδεξιότητα να υιοθετήσει το καλύτερο από κάθε άνθρωπο για να χτίσει ένα σύστημα κυβέρνηση αποτελεσματικός.

Παρόλο που δεν γνωρίζουν την πράξη, οι αξιωματούχοι της Inca είχαν αυστηρό έλεγχο σε όλα τα αγαθά μέσω του quipu, ενός λογιστικού συστήματος κορδονιών ενωμένα χρώματα (κάθε τύπος κόμπου αντιπροσωπεύει μια συγκεκριμένη μονάδα και τα χρώματα εφαρμόστηκαν στις διαφορετικές λογιστικές έννοιες, όπως ζώα, στρατιώτες ή φρούτα).

Φωτογραφία: Fotolia - matiasdelcarmine