Έννοια στον ορισμό ABC

Στον πυρήνα των ευκαρυωτικών κυττάρων υπάρχει ένα ουσία, νουκλεΐνη. Αυτή η δομή είναι αυτό που δίνει όνομα στα νουκλεϊκά οξέα ή τα νουκλεοτίδια. Τα νουκλεοτίδια είναι μακρομόρια μεγάλου μεγέθους περίπλοκοΑποτελούνται από τρία άλλα μόρια: φωσφορικό οξύ, πεντόζη ή υδατάνθρακες με πέντε άτομα άνθρακα (μπορεί να είναι ριβόζη ή δεοξυριβόζη) και αζωτούχες βάσεις.

Η δομή ενός νουκλεοτιδίου

Τα νουκλεοτίδια του α κύτταρο Είναι ο συνδυασμός μιας αζωτούχου βάσης και ενός τύπου ζάχαρης. Οι πέντε πιο κοινές αζωτούχες βάσεις είναι η αδενίνη, η θυμίνη, η ουρακίλη, η γουανίνη και η κυτοσίνη. Είναι όλες επίπεδες και συμπληρωματικές δομές (για παράδειγμα, η αδενίνη συνδέεται πάντα με κασσίτερο ή ουρακίλη).

Όσον αφορά τα σάκχαρα, η ριβόζη είναι η πιο κοινή στα νουκλεοτίδια που βρίσκονται στο RNA των κυττάρων και της δεοξυριβόζης είναι η πιο κοινή στα νουκλεοτίδια που βρίσκονται στο DNA. Επομένως, τα νουκλεοτίδια αποτελούνται από μια άζωτο βάση (για παράδειγμα, αδενίνη) και ένα σάκχαρο όπως η δεοξυριβόζη.

Η αζωτούχος βάση συνδέεται με ένα σάκχαρο μέσω ενός δεσμού που ονομάζεται η-γλυκοσιδικός δεσμός. Αυτός ο δεσμός ή ένωση δημιουργείται μεταξύ του αριθμού άνθρακα 1 της ριβόζης ή της δεοξυριβόζης και, αφετέρου, του αζώτου 1 της βάσης ή του αζώτου 9. ο μόριο προκύπτει ονομάζεται νουκλεοζίτη. Μόλις σχηματιστεί το νουκλεοζίτη, το φωσφορικό οξύ προστίθεται σε αυτό και το νουκλεοτίδιο δομείται οριστικά.

Η μελέτη των νουκλεοτιδίων είναι απαραίτητη στη βιολογική μελέτη των ζωντανών όντων

Πρώτον, αυτές οι δομές καθορίζουν το σχηματισμό DNA και RNA. Δεύτερον, τα νουκλεϊκά οξέα είναι πομποί Ενέργεια απαραίτητο για τα κύτταρα να λειτουργούν σωστά (για παράδειγμα, κατά τη διαδικασία του φωτοσύνθεση των φυτών). Τέλος, τα νουκλεοτίδια μπορούν να αποτελούν μέρος συνενζύμων, δηλαδή οργανικών μορίων που συμμετέχουν σε χημικές αντιδράσεις που καταλύονται από ένζυμα.

Το ATP είναι ένα νουκλεοτίδιο με πολύ συγκεκριμένες λειτουργίες

Το ATP (ένα αρκτικόλεξο στα αγγλικά που αντιστοιχεί στην τριφωσφορική αδενοσίνη) αποθηκεύει την ενέργεια που λαμβάνει ένας ζωντανός οργανισμός από το εξωτερικό περιβάλλον. Με αυτόν τον τρόπο, αυτό το μόριο επιτρέπει σε έναν οργανισμό να εκτελεί όλες τις ζωτικές του λειτουργίες.

Στην πραγματικότητα, το ATP εμπλέκεται στις αναβολικές και μεταβολικές αντιδράσεις που συμβαίνουν σε οποιοδήποτε σώμα. Υπό αυτήν την έννοια, τα κύτταρα απαιτούν μηχανισμούς στο απόθεμα η ενέργεια και το ATP είναι το νουκλεοτίδιο που είναι υπεύθυνο για αυτήν τη λειτουργία.

Φωτογραφίες: Fotolia - YakobchukOlena / Alex