Ορισμός των δυνάμεων του άξονα

Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν ο ένοπλες συγκρούσεις μεγαλύτερο στην ιστορία της ανθρωπότητας. Από το 1939 έως το 1945 περισσότερα από 100 έθνη του πλανήτη συμμετείχαν άμεσα ή έμμεσα.

Συγκρούστηκαν δύο μεγάλες πλευρές: οι Σύμμαχοι με επικεφαλής τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Μεγάλη Βρετανία, τη Γαλλία και τη Σοβιετική Ένωση και, αφετέρου, τις δυνάμεις του Άξονα, με επικεφαλής τη Γερμανία, την Ιαπωνία και την Ιταλία.

Το σύμφωνο αυτών των τριών χωρών είναι επίσης γνωστό ως άξονας Βερολίνου-Ρώμης-Τόκιο ή Σύμφωνο του Ατσάλι. Πρέπει να σημειωθεί ότι άλλα έθνη υποστήριξαν τις δυνάμεις του Άξονα, όπως η Ουγγαρία, η Ρουμανία, η Φινλανδία, η Αλβανία, η Σερβία και το Μαυροβούνιο. Σε χαμηλότερο επίπεδο συνεργασίας, η τριμερής συμφωνία μεταξύ Γερμανίας, Ιαπωνίας και Ιταλίας είχε την υποστήριξη του Ιράκ, της Ταϊλάνδης ή της Βιρμανίας.

Ο άξονας Βερολίνου-Ρώμης-Τόκιο βασίστηκε σε κοινά συμφέροντα μεταξύ των τριών εθνών

Οι κυβερνήσεις της Γερμανίας, της Ιταλίας και της Ιαπωνίας είχαν παρόμοιες στρατηγικές και ενδιαφέροντα. Όλοι τους ηγήθηκαν από στρατιωτικές δυνάμεις. Ταυτόχρονα, και τα τρία έθνη είχαν σαφείς επεκτατικές προθέσεις. Η Γερμανία ήθελε να επιβάλει το Τρίτο Ράιχ στο σύνολό του

Ήπειρος Ευρωπαϊκή, η Ιταλία φιλοδοξούσε παγιώνω ένα αυτοκρατορία στην Ανατολική Αφρική και το κυβέρνηση η εθνικιστική Ιαπωνία ελέγχθηκε από τις ένοπλες δυνάμεις που προσπάθησαν να επεκτείνουν τις δυνάμεις τους επιρροή Στο ειρηνικό.

Ξεκινώντας το 1943, οι δυνάμεις του άξονα αποδυναμώθηκαν. Στην πραγματικότητα, η Ιταλία εγκατέλειψε τον άξονα που σχηματίστηκε με τη Γερμανία και την Ιαπωνία όταν τα στρατεύματα του συμμαχικού στρατού κατέλαβαν το νησί της Σικελίας και σε μερικές εβδομάδες η κυβέρνηση του Μουσολίνι ανατράπηκε. Με αυτόν τον τρόπο, κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, η Ιταλία ήταν μέρος των αντιτιθέμενων πλευρών, πρώτα με τον Άξονα και τέλος με τους Συμμάχους.

Οι κυβερνήσεις της Ισπανίας και της Αργεντινής ήταν Γερμανόφιλοι κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου

Χώρες όπως η Ισπανία και η Αργεντινή δεν συμμετείχαν επίσημα στον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο και παρέμειναν ουδέτερες. Παρόλα αυτά, οι κυβερνήσεις τους προσέφεραν στρατηγική υποστήριξη στα γερμανικά συμφέροντα. Υπό αυτήν την έννοια, το καθεστώς του Φράνκο παρείχε στρατεύματα στον γερμανικό στρατό για να πολεμήσει τους Σοβιετικούς (ήταν το Μπλε τμήμα σχηματίστηκε από 50.000 στρατιώτες) και, παράλληλα, παρέδωσε πρώτες ύλες στους Γερμανούς (χρησιμοποιήθηκε βολφράμιο από τα ισπανικά ορυχεία για το βιομηχανοποίηση Γερμανικό εξοπλισμό).

Η κυβέρνηση της Αργεντινής συμπάθει με τη Γερμανία και γι 'αυτό λόγος Οι υπηρεσίες κατασκοπείας της Αργεντινής συνεργάστηκαν με τους Ναζί. Πρέπει να σημειωθεί ότι μετά τον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο, πολλοί Ναζί ηγέτες βρήκαν καταφύγιο στην Αργεντινή.

Θέματα στις δυνάμεις του άξονα