Έννοια στον ορισμό ABC

Η λέξη ένταση μπορεί να χρησιμοποιηθεί με πολύ διαφορετικούς τρόπους και για πολύ διαφορετικές καταστάσεις. Εξ ου και του περίπλοκο. Κανονικά, ο όρος ένταση διατηρεί σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις μια έννοια ότι κάτι είναι σφιχτό και όχι χαλαρό, ανεξάρτητα από το αν η λέξη χρησιμοποιείται για ζητήματα φυσικής, από βιολογία, από τέχνη ή το κοινωνικό. Σύμφωνα με τον κεντρικό ορισμό της έντασης, μπορούμε να πούμε ότι είναι η κατάσταση στην οποία μια επιφάνεια ή στοιχείο βρίσκεται στη μεγαλύτερη στιγμή τέντωμα και έντασης. Αυτή η κατάσταση δημιουργείται πάντα από τη δράση ενός δύναμη που ασκεί τη δύναμή του πάνω σε αυτό το στοιχείο και που το αφαιρεί από την κατάσταση χαλάρωσης.

Εάν κατανοήσουμε τη λέξη ένταση ως το τέντωμα μιας επιφάνειας όπως ένα νήμα, ένα καλώδιο ή μια αλυσίδα, τότε μιλάμε για ένα φαινόμενο που μελετά η φυσική. Είναι αυτή η ένταση που παράγεται από την επίδραση μιας δύναμης έλξης που είναι συνήθως εξωτερική του ίδιου του αντικειμένου.

Αυτή η στοιχειώδης πρόταση της φυσικής έχει χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία στοιχείων και οργάνων στα οποία η μόνιμη ένταση ή η εναλλαγή μεταξύ έντασης και χαλάρωσης είναι υπεύθυνα για την λειτουργεί της εν λόγω συσκευής. Αυτή είναι η περίπτωση των χορδών ενός οργάνου: πρέπει να είναι σωστά τεντωμένα έτσι ώστε ο άνθρωπος να μπορεί να λαμβάνει νότες και μελωδίες από αυτά. Αυτή η αρχή ισχύει επίσης πολύ για το μηχανική, ο αρχιτεκτονική. Από την πλευρά του, στην τέχνη (όποια κι αν είναι η αναπαράστασή του) υπάρχει πάντα ένα επάρκεια μεταξύ της έντασης των γραμμών ή των σχημάτων και της χαλάρωσής τους.

Η ένταση μπορεί επίσης να επιτευχθεί στο βιολογικό-ανατομικό επίπεδο και αυτό γίνεται όταν αναφερόμαστε στη μυϊκή ένταση. Αυτό το φαινόμενο μπορεί να είναι το προϊόν ενός κίνηση αφύσικο ή από τη συσσώρευση προσπάθειας σε έναν μυ. Από αυτό, οι μυς τεντώνουν και εκτείνονται περισσότερο από το κανονικό, προκαλώντας πόνο και δυσφορία.

Τέλος, η λέξη ένταση μπορεί επίσης να εφαρμοστεί σε διαφορετικούς τύπους κοινωνικών καταστάσεων. Εδώ, η ένταση έχει να κάνει με τη δημιουργία χώρων, στιγμών ή εμπειριών στις οποίες τα άτομα δεν το κάνουν είναι χαλαροί ή ήρεμοι, αλλά, αντίθετα, παρουσιάζουν χαρακτηριστικά νευρικότητας, άγχους, ακαμψίας και ακόμη και αγωνία.