Ορισμός του πολέμου της μεταρρύθμισης

Προς τα μέσα του 19ου αιώνα, το Μεξικό βρισκόταν σε μια ασταθή κατάσταση, έχοντας χάσει ένα σημαντικό μέρος του έδαφος προς όφελος των Ηνωμένων Πολιτειών και οικονομικά χρεοκόπησε. Σε αυτό το πλαίσιο, οι φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις προωθήθηκαν για τον εκσυγχρονισμό της χώρας, αλλά αυτές οι μεταρρυθμίσεις σύντομα είχαν την αντίθετη απάντηση από τους συντηρητικούς, τους κληρικούς και ένα μέρος του στρατού.

Το κύριο επίκεντρο της έντασης μεταξύ φιλελεύθερων και συντηρητικών ήταν η προνομιακή κατάσταση της Καθολικής Εκκλησίας. Αυτή η τεταμένη κατάσταση οδήγησε στην ύπαρξη δύο παράλληλων κυβερνήσεων, η μία συντηρητική και η άλλη φιλελεύθερη (η πρώτη με επικεφαλής τον Félix Zuloaga και η δεύτερη από τον Benito Juárez).

Οι φιλελεύθεροι εμπνεύστηκαν από τα ιδανικά του Απεικόνιση ενώ οι συντηρητικοί επηρεάστηκαν από το δόγμα της Καθολικής Εκκλησίας και του σκέψη Ευρωπαίος συντηρητικός.

Ο πόλεμος της μεταρρύθμισης ξεκίνησε το 1857 και διήρκεσε τρία χρόνια

Ο Πρόεδρος Benito Juárez πρότεινε μια μεταρρύθμιση του

Σύνταγμα με σκοπό την αποδυνάμωση της ηγεμονίας του κληρικού και τη μετατροπή του Μεξικού σε έθνος κοσμική και ευημερούσα. Για να το κάνει αυτό, υιοθέτησε μέτρα που περιόριζαν την εξουσία της Καθολικής Εκκλησίας. ανάμεσά τους, το Ελευθερία λατρεία, το Πολιτικός γάμος ή την εκκοσμίκευση νεκροταφείων και νοσοκομείων. Η ανακοίνωση αυτών των μέτρων ήταν αυτό που πυροδότησε την ένοπλη αντιπαράθεση μεταξύ συντηρητικών και φιλελεύθερων στον λεγόμενο Πόλεμο της Μεταρρύθμισης.

Το τελευταίο επεισόδιο του μεταρρυθμιστικού πολέμου (επίσης γνωστό ως πόλεμος των τριών ετών), ήταν το μάχη του Calpulalpan και η συνακόλουθη ήττα του στρατού που υπερασπίστηκε τα συμφέροντα του συντηρητικοί. Μετά τη μάχη, ο Πρόεδρος Benito Juárez έφυγε από την πόλη του Βερακρούζ και μπήκε οριστικά στην πρωτεύουσα για να ανακοινώσει το τέλος των εχθροπραξιών.

Συνέπειες του πολέμου της μεταρρύθμισης

Ο θρίαμβος των φιλελεύθερων ιδανικών οδήγησε σε μεταρρύθμιση του κράτους. Υπό αυτήν την έννοια, πρέπει να επισημανθούν τα ακόλουθα μέτρα:

1) τον οριστικό διαχωρισμό του κράτους και της εκκλησίας,

2) την κυριαρχία των πολιτικών δυνάμεων έναντι του στρατιωτικού ιδρύματος,

3) την αυτονομία των κρατών που απαρτίζουν το Μεξικό και

4) εγγυήσεις για την προώθηση και ανάπτυξη ιδιωτικής ιδιοκτησίας. Αυτές οι αρχές ενσωματώθηκαν σε ένα νέο Σύνταγμα.

Για ορισμένους ιστορικούς, ο θρίαμβος των φιλελεύθερων ήταν κάτι περισσότερο από μια απλή μεταρρύθμιση, καθώς αντιπροσώπευε μια ριζική αλλαγή στις οικονομικές, κοινωνικές και πολιτιστικές σχέσεις. Μην ξεχνάτε ότι α καιρός θρησκευτικής μισαλλοδοξίας στον κοσμικό χαρακτήρα του κράτους και την εκκοσμίκευση της κοινωνίας.

Μετά τον πόλεμο του Ανεξαρτησία, ο πόλεμος της μεταρρύθμισης θεωρείται ο πιο αιματηρός στην ιστορία του Μεξικού.

Φωτογραφίες: Fotolia - FZD - Erica Guilane-Nachez

Θέματα στον Πόλεμο της Μεταρρύθμισης