Concept in definitie ABC

ISO is de Internationale Organisatie voor de Standaardisatie, die een reeks normen regelt voor productie, handel en communicatie, in alle industriële takken.

ISO is bekend bij zowel de organisatie als de door haar vastgestelde normen om de productie- en controleprocessen in bedrijven te standaardiseren en organisaties Internationale

De Internationale Organisatie voor Standaardisatie of ISO (wat in het Grieks "gelijk" betekent) werd opgericht in 1947, na de Tweede Wereldoorlog, en werd een orgaan gewijd aan het bevorderen van de ontwikkeling van internationale normen en voorschriften voor de vervaardiging van alle producten, behalve die welke behoren tot de tak van elektriciteit en elektronica. Dus kwaliteit en veiligheid in alle producten, met inachtneming van de criteria voor milieubescherming.

Momenteel is het een netwerk van instellingen in 157 landen, centraal opererend in Genève, Zwitserland. Dit hoofdkantoor van coördinatie International heeft zowel regeringsdelegaties als andere gerelateerde entiteiten. Ondanks de hoge incidentie wereldwijd, is de

deelname van deze normen is vrijwillig, aangezien ISO dat niet heeft: Gezag om zijn regels te handhaven.

ISO-normen hebben betrekking op verschillende aspecten van productie en handel, maar sommige omvatten ook die die de meting van papier reguleren, naam van talen, bibliografische citaten, land- en valutacodes, weergave van tijd en datum, kwaliteitsmanagementsystemen, talen van programmeren C en BASIC, softwarelevenscyclus, vereisten met betrekking tot: bevoegdheid in laboratoria van test en kalibratie, .odf-documenten, .pdf-documenten, foutgaranties op cd-roms, managementsystemen voor informatiebeveiliging en vele andere.

Deze normen zijn zo wijdverbreid dat we ze in vrijwel alle aspecten van het dagelijks leven kunnen vinden, waarbij de consument en gebruiker van producten en diensten wordt beschermd.

Onderwerpen in ISO