20 voorbeelden van korte gedichten

Gedichten

De gedicht is een literaire compositie die in verzen is geschreven en behoort tot het genre van de poëzie. Het centrale doel van poëzie is om de schoonheid van taal te benadrukken en de lezer door middel van woorden te raken.

Gedichten zijn meestal in verzen geschreven (in tegenstelling tot verhalende teksten, die in proza ​​zijn geschreven) en kunnen al dan niet de regels van meter en rijm (assonerend of medeklinker).

Poëzie wordt beschouwd als de meest vrije literaire vorm, polysemic en gevarieerd van alles. Romantische poëzie ging over gevoelens als liefde of melancholie. Tegenwoordig wordt het niet beschouwd als een bepaald onderwerp, maar kan het verschillende onderwerpen van het dagelijks leven behandelen.

Ook de lengte van de gedichten kan zeer gevarieerd zijn, van lange poëtische composities (al dan niet opgedeeld in liederen en strofen), tot zeer korte constructies die wedden op de condensatie van betekenis, zoals haiku Oosters.

Zie ook:

Voorbeelden van korte gedichten

1. Geen titeldoor Juan Gelman (Argentinië)

Jij bent mijn enige woord:
ik weet je naam niet.

1. Toewijdingdoor Luis Alberto Cuenca (Spanje)

Het land was droog.
Er waren geen rivieren of fonteinen.
En het ontsproot uit je ogen
het water, al het water.

1. Geen titel, door Antonio Martínez Sarrión (Spanje)

Ik heb niet een beetje.
Ik ben alles kwijt.

1. Toekomstdoor Alejandra Pizarnik (Argentinië)

Ze vertellen me
je hebt het leven voor de boeg
maar ik kijk
en ik zie niets.

1. ik biddoor Alejandra Pizarnik (Argentinië)

Klein gedicht
loop niet van me weg
bouw geen afgronden
tussen mijn ziel en jou.

1. Le spijt d'un faunedoor Francisco Castaño (Spanje)

Er is niets mooiers
Wat een prachtige vrouw
zich niet bewust van zijn schoonheid.
Als dat mogelijk zou zijn.

1. Eeuwige liefdedoor Rubén Darío (Nicaragua)

De zon kan voor altijd bewolkt zijn;
De zee kan in een oogwenk opdrogen;
De as van de aarde kan worden gebroken
Als een zwak kristal.
Alles zal gebeuren! mei dood
bedek me met zijn begrafeniscrêpe;
Maar het kan nooit worden uitgeschakeld in mij
De vlam van jouw liefde.

1. Kweek een witte roos, door José Martí (Cuba)

Kweek een witte roos
in juni als in januari
Voor de eerlijke vriend
wie geeft me zijn openhartige hand?

En voor de wrede die me verscheurt
het hart waarmee ik leef,
Distel- of brandnetelteelt;
Ik kweek de witte roos.

1. Caraïben, door Alejandro Castro (Venezuela)

Van alle monumenten
door de mens gemaakt
mijn favoriet is de zee.

1. Uw naamdoor Octavio Paz (Mexico)

Het is uit mij geboren, uit mijn schaduw,
daagt op mijn huid,
dageraad van slaperig licht.

Dappere duif uw naam,
verlegen op mijn schouder.

1. ZAGdoor Raúl Zurita (Chili)

Chili is ver weg en het is een leugen
het is niet waar dat we ooit verloofd zijn
de velden zijn luchtspiegelingen
en alleen as blijft over van openbare plaatsen
maar hoewel bijna alles een leugen is
Ik weet dat op een dag, heel Chili
zal opstaan ​​om je te zien
en hoewel er niets bestaat, zullen mijn ogen je zien...

1. Verbanningdoor Luis Cernuda (Spanje)

Voor de goed gesloten deuren,
Op een rivier van vergetelheid gaat het oude lied.
Een lichtje weg denkt
Als door een lucht.
Iedereen slaapt
Terwijl hij zijn lot alleen draagt.

Vermoeidheid om te leven, om dood te zijn,
Met kou in plaats van bloed
Met kou die insinueert
Op de dode trottoirs.

De nacht verlaat hem en de dageraad vindt hem,
In zijn voetstappen volgt de schaduw hardnekkig.

1. In het oor van een meisje, door Federico García Lorca (Spanje)

Ik wilde niet.
Ik wilde je niets vertellen.

Ik zag in je ogen
twee gekke kleine bomen.
Van wind, van gelach en van goud.
Ze wiebelden.
Ik wilde niet.
Ik wilde je niets vertellen.

1. Metaforendoor Silvia Plath (VS)

Raad me: negen lettergrepen
Ik heb, olifant, groot huis,
meloen met slechts twee tentakels O vrucht, ivoor, fijn hout!
Nieuw geld in deze tas.
Ik ben half, scene, drachtige koe.
Ik heb veel groene appels gegeten.
Niemand stapt uit de trein waar ik in zit.

1. Zelfs het vleesdoor José Saramago (Portugal)

Anderen zullen andere redenen in vers zeggen,
Wie weet of nuttiger, urgenter.
Deze veranderde zijn aard niet,
Opgehangen tussen twee ontkenningen.
Vind nu kunst en mode uit
Om kans en zekerheid te verenigen,
Of hij er nu wel of niet zijn hele leven mee neemt.
Zoals iemand die op zijn afgehakte nagels bijt.

1. De zieke roos, William Blake (Engeland)

Je bent ziek, oh roos!
De onzichtbare worm
dat vliegt 's nachts
in het huilen van de wind,

je bed ontdekt
van scharlaken vreugde,
en zijn donkere en geheime liefde secret
je leven consumeren.

1. O jadoor Charles Bukowski (VS)

Er zijn ergere dingen dan
alleen zijn
maar het duurt vaak tientallen jaren
besef het
en vaker
wanneer dit gebeurt
Het is te laat
en er is niets ergers
wat
te laat.

1. Mijn geloof, Pedro Salinas (Spanje)

Ik vertrouw de roos niet
van papier,
zo vaak dat ik het deed
ik met mijn handen.

Ik vertrouw de ander niet
echte roos,
dochter van de zon en kruiden,
de bruid van de wind.

Van jou die ik je nooit heb gemaakt
van jou dat ze je nooit gemaakt hebben,
Ik vertrouw je, ronde
willekeurige verzekering.

1. Soms lijkt het medoor Roberto Juarroz (Argentinië)

Soms lijkt het me
dat we in het centrum zijn
van het feest
Echter
in het centrum van het feest
niemand
Midden in het feest
er is leegte
Maar in het midden van de leegte
er is nog een feestje.

1. Verspilling, door Rafael Cadenas (Venezuela)

Het is moeilijk om dagen, maanden, jaren te hebben doorgebracht om jezelf te verdedigen zonder te weten van wie.
Ik haat het dat ik het gezicht niet kan zien van degene die belegert.
Ik ben terughoudend om te negeren wat ons verwoest.

Zie ook: