Concept in definitie ABC

De term dauw wordt gebruikt om het fenomeen aan te duiden dat in de natuur plaatsvindt wanneer de vochtigheid van de atmosfeer het condenseert in de vroege ochtenduren en materialiseert zich in de vorm van kleine druppels op de bladeren van planten en andere oppervlakken. Naast het nut en de specifieke functie ervan in de natuurlijke wereld, heeft dauw altijd gezorgd voor bewondering in de mens, omdat het een van de duidelijke tekenen van het begin van de nieuwe dag vertegenwoordigt en zijn delicatesse ongetwijfeld een element van grote schoonheid is.

In fysieke termen is dauw gewoon het vocht van de milieu gecondenseerd in de vorm van druppels op verschillende oppervlakken zoals de bladeren van planten. Dit komt vooral door de forse daling van de temperatuur- dat zich 's nachts voordoet en zichtbaar wordt in de dageraad. De temperatuur van de met dauw bedekte oppervlakken is degene die daalt en dus de vochtigheid die is die overdag in gasvormige toestand wordt aangetroffen, wordt 's nachts en' s morgens vroeg klein druppels. In veel gevallen kan de dauw, als de temperatuur laag genoeg is, in vorst veranderen.

De dauw vindt het hele jaar door plaats, maar op de dagen van zomer waarbij de nachttemperatuur niet zo veel daalt, heeft het alleen de neiging zich te vormen op het oppervlak van planten die niet direct of overmatig worden blootgesteld aan de hitte van de zon, zoals gras, planten landgoed en wat laaghangende bladeren. Aan de andere kant is de dauw nooit voldoende om een ​​meetbare hoeveelheid van 0,8 mm per nacht te overschrijden, waardoor deze niet kan worden vergeleken met de niveaus millimeters of effecten die regen aan de oppervlakte kan hebben.