Belang van de bloedsomloop

Het is een van de meest complexe en belangrijke mechanismen die betrokken zijn bij de ontwikkeling van meercellige organismen, en hoewel je misschien denkt dat zijn functie beperkt is tot de bloedstroom door het lichaam impliceert het belang ervan een veel breder patroon van functies, zonder welke alle andere metabolische processen niet zouden kunnen plaatsvinden. kaap.

Door verder te analyseren wat de bloedcirculatie biologisch vertegenwoordigt, wordt het gepresenteerd als het belangrijkste transportmiddel om alles te krijgen voedingsstoffen van de darm naar elk van de andere organen, zodat processen zoals eiwitsynthese, de transformatie van de koolhydraten in energie en het gebruik van lipiden bij het genereren van cellen, om maar enkele van de meest elementaire voorbeelden te noemen van wat het lichaam nodig heeft om te functioneren.

De bloedsomloop vervult ook een essentiële rol voor de uitvoering van de immuunsysteem, door de stroom van witte bloedcellen en andere cellen die verantwoordelijk zijn voor de verdediging van ons lichaam tegen micro-organismen mogelijk te maken.

Omdat bloed bestaat uit een grote hoeveelheid hemoglobine - een eiwit dat het zijn karakteristieke rode kleur geeft - en Aangezien dit verantwoordelijk is voor het transport van zuurstof, is het belangrijkste belang van de bloedsomloop ook om dit mogelijk te maken de verdeling van zuurstof naar alle delen van het lichaam, waardoor de opwekking van energie in elk van zijn cellen kan worden ontwikkeld.

Structuren van de bloedsomloop

Op structureel niveau bestaat de bloedsomloop uit het hart, aders en slagaders, die verbonden zijn met de verschillende organen en strekken zich uit tot de ledematen, maar dit zijn slechts de grotere delen van dit complex systeem; Op een veel dieper niveau, in de andere weefsels van het lichaam, breidt de bloedsomloop de bloedstroom uit door kleine buisjes die haarvaten worden genoemd.

Het is vermeldenswaard dat de haarvaten van groot belang zijn voor het functioneren van de bloedsomloop, aangezien zij degenen zijn die de bloedtoevoer naar alle organen mogelijk maken. andere weefsels, met name spieren, slijmvliezen en huid, vanwege hun grote behoefte aan voedingsstoffen en zuurstof om hun motorische en Chemicaliën. Deze toestand van hoge capillariteit is de oorzaak van bijna onmiddellijk bloeden bij het maken van een snee in de huid, zelfs als we geen enkele ader of slagader hebben beschadigd.

Een ander zeer belangrijk onderdeel dat momenteel als een essentieel onderdeel van de bloedsomloop wordt beschouwd, is het lymfestelsel Het is een circuit van ganglia en vaten onafhankelijk van de bloedvaten, waardoor andere soorten stoffen stromen door een vloeistof genaamd lymfe, die functies vervult zowel op bloedsomloopniveau met het transport van eiwitten en voedingsstoffen, als op immuunniveau, wat leidt tot alle deelt de cellen die verantwoordelijk zijn voor de verdediging van het organisme, en deelt op deze manier het werk dat het systeem zelf vervult in beide functies bloedsomloop.

De circulatiespier

Omdat het een heel mechanisme is dat biologisch is ontworpen om de constante circulatie van een vloeistof te behouden, om de werking ervan te garanderen structuur die werkt als een pompstation en juist dat werk is degene die overeenkomt met het hart, een speciale spier die verantwoordelijk is voor het aantrekken hem het bloed uit het lichaam, door middel van de aderen, naar de longen te pompen zodat het terugkeert om van zuurstof te worden voorzien en het weer op te vangen om het naar het hele lichaam door de slagaders, en dit alles dankzij een harmonieuze dynamiek die bestaat tussen de vier compartimenten: de twee oorschelpen en de twee ventrikels.

Als een merkwaardig feit vinden we dat deze configuratie van vier kamers in het hart typerend is voor zoogdieren, vogels en slechts enkele van de grootste reptielen, krokodillen, In het geval van vissen heeft hun hart slechts één atrium en één ventrikel, en voor amfibieën en de meeste reptielen is het hart verdeeld in twee boezems en drie. ventrikels.

Al dit onderscheid tussen de afdelingen die de harten van gewervelde dieren presenteren, is nauw verbonden met de efficiëntie van hun ademhalingssystemen en longen, wat op evolutionair niveau aantoont, dat de kenmerken van een systeem direct afhangen van de voorwaarden van de anderen, afhankelijk van de reikwijdte van een optimale balans voor het maximale gebruik van de middelen verkregen en gegenereerd door elk onderdeel van de organisme.

Referenties

Salvat-bibliotheek (1973). De evolutie van de soort. Barcelona, ​​Spanje. Salvat-editors.

Du Praw, E. (1971). Cellulaire en moleculaire biologie. HIJ. Barcelona, ​​Spanje. Omega Editions, SA

Hickman, C. et al. (1998) Integrale principes van zoölogie. 11e druk Madrid, Spanje. McGraw-Hill Interamericana.

Lehninger, A. (1977). Biochemie. 2e editie. Havana-stad, Cuba. Redactie Mensen en Onderwijs.

Matthews, C. et al. (2005). Biochemie. 3e editie. Madrid, Spanje. Pearson-Addison Wesley.

Villa, C. (1996). Biologie. 8e editie. Mexico. McGraw Hill.