Het belang van het nakomen van de beloften

Als we iemand vertellen dat we iets gaan doen en we doen het niet, dan breken we een belofte. Ongeacht wat we hebben beloofd, we hebben een toezegging gedaan en zijn moreel verplicht om deze na te komen. Er zijn twee vlaggen die verenigd moeten zijn: beloven en waarmaken.

Een kwestie van geloofwaardigheid

Een persoon heeft geloofwaardigheid voor anderen als hun acties en feiten elkaar niet tegenspreken. Als ik A zeg maar mijn gedrag drukt B uit, dan breng ik een verkeerde houding over. Precies hetzelfde gebeurt met beloften. De niet-naleving ervan maakt me onbetrouwbaar, een persoon die alleen maar praat om te praten.

Integendeel, als ik doe wat ik beloof, word ik iemand die geen twijfel oproept, iemand die betrouwbaar is.

In het taal populair wordt gezegd dat iemand een woord heeft wanneer hij het vervult wat hij zegt. Deze manier van handelen helpt om de persoonlijke wil te versterken en tegelijkertijd een imago van geloofwaardigheid op anderen te projecteren.

Het nakomen van beloften is een

gouden regel voor de samenleven. Als deze regel wordt overtreden, zal de vertrouwen tussen mensen en affectieve banden verslechteren.

Een vader die zijn zoon zijn woord geeft en het vervolgens vergeet of een excuus verzint om niet te gehoorzamen, zaait teleurstelling en wantrouwen.

Als we beloften doen en we weten dat we ze niet zullen nakomen, is het beter om te zwijgen.

Soms willen we anderen tevreden stellen en zeggen we dat we dit of dat gaan doen, maar diep van binnen zijn we ons ervan bewust dat het niet waar is. Met deze manier van handelen doen we in dubbele zin verkeerd: onze woorden ze verliezen al hun waarde en degenen die verwachten dat de verbintenis wordt nagekomen, worden uiteindelijk teleurgesteld.

We zijn geweldige excuusmakers

Het is relatief gemakkelijk om een ​​excuus te vinden om onszelf tegenover anderen te rechtvaardigen als we ons niet aan ons woord houden. Het scala aan excuses, excuses en excuses is bijna eindeloos.

Als we een toezegging doen en om welke reden dan ook niet kunnen, hebben we twee opties: een voorwendsel kiezen min of meer overtuigend zijn of uw gezicht laten zien en de juiste verklaringen geven die ons rechtvaardigen inbreuk. Het eerste pad is waarschijnlijk het gemakkelijkste en meest comfortabele, maar diep van binnen is het middelmatig gedrag en typisch voor een verliezer.

Wie zijn gezicht laat zien, biedt de beste versie van zichzelf, want hij handelt zonder angst en zonder leugens.

Fotolia-afbeeldingen: lichtveld, infadel