Voorbeeld van de wet van het minimumgemiddelde

De wet van het minimumgemiddelde is gemaakt door Justus Liebig in 1840, en geeft aan dat het bestaan ​​en overleven van een biologisch organisme niet wordt bepaald door grote bijdragen by voedzaam, maar wordt bepaald door die welke in zeer kleine hoeveelheden worden opgenomen, wat geldt in planten en in dieren.

Twee voorbeelden van de wet van het minst gemiddelde:

Voorbeeld 1.- Borium in de tomaat of tomatenplant:

In de tomatenplant (ook bekend als tomaat) heeft het voor een optimale groei het chemische element "borium" nodig, dat in kleine hoeveelheden nodig is,

Als hij het niet heeft of als het onder zijn behoefte ligt, verliest de plant weerstand aan de zonnestralen, uitdrogend en brandend, evenals het feit dat de vruchten niet kunnen rijpen of opgroeien.

Voorbeeld 2.- Over vitamines met vitamine A:

Een vrouw vanaf 11 jaar heeft dagelijks 800 microgram vitamine A nodig, terwijl een man ongeveer 1000 microgram nodig heeft.

Dit is het gemiddelde minimum. Het lichaam van een persoon produceert een deel van deze vitamine uit sommige voedingsmiddelen en wanneer deze hoeveelheid enige tijd of enige tijd wordt overschreden uitzonderlijke omstandigheid (overdosis vitamine A) veroorzaakt gezichtsstoornissen, maagpijn, slaperigheid, duizeligheid, misselijkheid, haaruitval, pijn in de botten.

In het tegenovergestelde geval, wanneer er een tekort of gebrek is, heeft de persoon problemen met de gezichtsscherpte, vooral nachtzicht, en uw immuunsysteem verzwakt, waardoor u vatbaarder wordt voor ziekten besmettelijk.

Daarom zorgt in dit geval het minimale transportmiddel van vitamine A, dat wordt verkregen via voedsel en het juiste gebruik van vitaminesupplementen, voor een goede gezondheidstoestand.