Voorbeeld van filosofische reflectie

De filosofische reflectie het is een mentale actie die kan worden verduidelijkt of verminderd door de mening te geven over iets dat al is bestudeerd of gezien. Het kan worden opgevat als een oordeel dat wordt gevormd na de eerste gedachte of oordeel.

Moderne scholastici spreken van de ontologische reflectie, het definiëren als de actie van het terugtrekken of keren naar het bekende object.

Direct begrijpen wat het woord reflectie etymologisch beschrijft, het concept "reflexie", kan worden opgevat als teruggaan of een terugtrekking van de aandacht naar wat al is gezien.

Het richt zich op het psychologische aspect van de mens, waarin het reeds bestudeerde en geleerde object zich bevindt kan een andere connotatie vinden door met meer rust en concentratie te bekijken wat er is gedaan en gedaan.

Voorbeeld van filosofische reflectie:

Goed is niet voor iedereen hetzelfde, goed en kwaad zijn niet in alle culturen hetzelfde, als dat in de westerse cultuur wel het geval is vrijheid is goed en iedereen doet wat hij wil is goed, het is absurd en achterhaald in een regio waar het barre klimaat of de economische of voedingstekorten veroorzaken een gesloten houding waarin niemand kan doen wat hij wil, ze richten zich alleen op wat onmisbaar.

Het dwingen van gezinsleden om sneeuw te verwijderen is dus geen discriminerende handeling voor de die geïrriteerd zijn om dit te doen, omdat het in een bepaald geval dodelijk zou zijn om niet te voldoen aan de huiswerk.

Niet zo aan de kust waar in goede tijden veel vrije tijd is, vanwege het goede weer en de overvloed aan voedsel, dat ongeacht de tijden van stormen, waar de verplichtingen ontstaan.

Het begrip vrijheid is daarom altijd beperkt tot de omstandigheden en culturele beleving van elk gebied en niet In geen geval mag een natie vrijheid in westerse stijl eisen van een natie die een bepaald regime nodig heeft om te kunnen houden.

In deze teneur van ideeën veranderen de minimale onmisbare grenzen de parameter van vrijheid, waardoor wat in de ene zin goed lijkt, in een andere zin slecht blijkt te zijn.

We kunnen het illustreren in een meganatie die in de winter problemen heeft, om in leven te blijven hebben ze grote hoeveelheden olie nodig en het verkrijgen hiervan is een cruciaal onderdeel voor hun levensonderhoud, en als een kleine natie veel olie heeft, lijkt het goed, zo niet essentieel, om het materiaal dat essentieel is voor hun levensonderhoud tegen de laagste kosten af ​​te trekken.

De lijn van goed en slecht is in deze context op het scherpst van de snede, aangezien het voor de meganatie goedkoper en handiger zou zijn om stookolie te verwerven. door middel van oorlog dan door het rechtstreeks te kopen, aangezien hun inkomsten en status sterk zouden worden aangetast, sterke schuldenaars zouden worden en hun geld zouden verliezen hegemonie.