Concept in definitie ABC

Spanning is de fysieke hoeveelheid die, in a electronisch circuit, drijft elektronen langs een geleider. Dat wil zeggen, het leidt de elektrische energie met meer of minder vermogen.

Spanning en volt zijn termen ter ere van Alessandro Volta, die in 1800 de voltaïsche batterij en de eerste chemische batterij uitvond.

Spanning is een synoniem voor spanning en potentiaalverschil. Met andere woorden, spanning is het werk per eenheid lading dat door het elektrische veld op een deeltje wordt uitgeoefend om het van de ene plaats naar de andere te laten bewegen. In het International System of Units wordt dit potentiaalverschil gemeten in volt (V), en dit bepaalt de classificatie als "laag" of "hoogspanning".
Een volt is de eenheid van elektrische potentiaal, elektromotorische kracht en spanning. Enkele veel voorkomende spanningen zijn die van a neuron (75 mV), een alkalinebatterij of niet-oplaadbare cel (1,5 V), een oplaadbare lithiumbatterij (3,75 V), een auto-elektrisch systeem (12 V), de

elektriciteit in een huis (230 in Europa, Azië en Afrika, 120 in Noord-Amerika en 220 sommige landen in Zuid-Amerika), het spoor van een trein (600 tot 700 V), een netwerk van vervoer- van elektriciteit van hoogspanning (110 kV) en een bliksem (100 MV).

De term "hoogspanning" kenmerkt elektrische circuits waarin het gebruikte spanningsniveau metingen van isolatie en vereist veiligheid. Dit gebeurt bijvoorbeeld in high-end elektrische systemen, in röntgenkamers en op andere gebieden van wetenschap en technologie. onderzoek fysiek. De definitie van "hoogspanning" hangt af van de omstandigheden, maar de mogelijkheid dat het circuit een elektrische "vonk" produceert in de lucht, of dat contact of de nabijheid van het circuit een elektrische schok veroorzaakt. Een elektrische schok van grote omvang toegepast op een mens of ander levend wezen kan dodelijke hartfibrillatie veroorzaken. De blikseminslag bij een storm op een persoon is bijvoorbeeld vaak de doodsoorzaak.

Problemen met spanning