Concept in definitie ABC

De Douane is de openbare en/of fiscale dienst die, vaak in opdracht van een Staat of regering politiek, is gevestigd aan kusten en grenzen met als doel het registreren, beheren en reguleren van het internationale verkeer van goederen en producten die een land binnenkomen en verlaten.

Het doel van de douane is meervoudig en houdt zich onder meer bezig met het regelen van het verkeer van Materiële goederen die worden geïmporteerd en geëxporteerd, belastingen en vergoedingen in rekening brengen bij individuele entiteiten of collectieven.

Naast de controle over goederen regelt de douane ook het verkeer - binnenkomst en uitgang - van mensen en kapitaal aan een land, hoewel dit niet de belangrijkste functies van het land zijn, aangezien er andere instellingen zijn die op dergelijke doeleinden zijn gericht, bijvoorbeeld het banksysteem.

De douane bestaat uit douane agenten, dat is de persoon die door de rijksoverheid is gemachtigd om de binnenkomst van goederen te controleren en de incassowaarde te bepalen die de belanghebbende daarvoor moet betalen.

De administratie inklaring van de goederen vindt plaats via de Rechtsaf douanerechten of douanerechten:, die verwijst naar die vergoeding of kosten die de eigenaar van de producten moet betalen om het land binnen te komen zonder dat de veiligheid van de douane. Maar ze kijken ook naar die producten die het land verlaten. Tarieven worden geregeld in overeenstemming met het douanebeleid en er wordt een verordening vastgesteld die een prijs stelt voor elk type product: bijvoorbeeld technologische goederen, consumptie, culturele enz.

Een van de redenen waarom douanerechten worden geheven, is dat het tariefposten zijn die van exclusief gebruik door de regering van het land en, uiteindelijk, impliceren ze een belangrijke bron van inkomsten voor polissen openbaar. Tegelijkertijd bieden deze praktijken bescherming voor de nationale productie, omdat ze belastingen die buitenlandse goederen duurder maken, zouden bijdragen aan de consumptie van goederen die in de land. Uiteindelijk maakt het bestaan ​​van een douanekantoor ook gereguleerde praktijken mogelijk en in het kader van de wet, het vermijden van grensoverschrijdende handel in illegale producten.

Wanneer deze regels tot het uiterste worden doorgevoerd, spreken ze van verbod of protectionisme. Terwijl de meer liberale en flexibele praktijken met betrekking tot het binnenkomen en verlaten van goederen een context van kapitalistische vrijhandel oproepen die de laatste decennia sinds de globalisering.