Definitie van nieuwe journalistiek

Het label New Journalism wordt gebruikt in tegenstelling tot traditionele journalistiek en werd oorspronkelijk in de jaren vijftig in de Verenigde Staten bedacht.

Algemene benadering

Tot de opkomst van de nieuwe journalistiek, non-fictie genaamd en die zich bezighoudt met de geslacht van de kroniek, was de meerderheidsjournalistieke trend gebaseerd op een objectieve benadering, dus de gebeurtenissen werden verteld zoals ze waren gebeurd. De nieuwe stroming betekende de behandeling van het nieuws met een literaire dimensie waarin de proza ​​is niet gedepersonaliseerd, maar de kroniekschrijver maakt deel uit van het verhaal zelf tellen.

Belangrijkste kenmerken:

De kroniekschrijver onthult enkele feiten omdat hij ze van binnenuit heeft beleefd en vertelt vanuit zijn persoonlijk standpunt. Zijn standpunt is volledig vrij en pretendeert niet een onpartijdige waarnemer te zijn die de gebeurtenissen op een nuchtere manier vertelt.

De journalistieke kroniek behandelt de universele thema's van de menselijke conditie geprojecteerd op een concrete realiteit die verband houdt met het historische heden.

In algemene lijnen voeren de kroniekschrijvers die deel uitmaken van deze stroming een uitvoerige onderzoek journalistiek en het laatste verhaal vertoont een literaire toon die lijkt op die van de roman traditioneel.

Achtergrond in Latijns-Amerika

De Cubaan José Martí in de 19e eeuw wordt beschouwd als een van de voorlopers van de Nieuwe journalistiek. In zijn activiteit voor de Argentijnse krant La Natie Hij publiceerde verschillende kronieken over de aardbeving van Charleston in 1886 in de Verenigde Staten met een nieuwe vertelstijl die de objectiviteit van journalistiek en literaire gevoeligheid combineert. In dezelfde periode werd de Nicaraguaanse schrijver Rubén Darío door de krant La Nación as. gestuurd correspondent naar Spanje om de commotie in de Spaanse samenleving te vertellen na het verlies van de laatste kolonies in Latijns Amerika.

Exponenten van de nieuwe journalistiek in de Verenigde Staten

De Amerikaanse schrijvers Tom Wolfe en Truman Capote in de jaren zestig zijn de grondleggers van deze nieuwe trend. De eerste vermengt in zijn reportages realiteit en fictie en daarin worden allerlei personages uit de Noord-Amerikaanse samenleving beschreven alsof ze deel uitmaken van een fictief verhaal. De tweede verwierf bekendheid met zijn roman "In Cold Blood", een verhaal gebaseerd op de moord op een familie in een plattelandsbevolking uit Kansas.

Om zo te schrijven In deze roman interviewde Truman Capote de daders van de misdaad om meer te weten te komen over hun diepste mentale mechanismen. De roman kreeg het label "Non-fictie roman" en wordt door critici gewaardeerd als een model van nieuwe journalistiek.

Foto's: Fotolia - pongmoji / kolotype